Henryk Starikiewicz


Henryk Ryszard Starikiewicz, znany również pod pseudonimem „Henas”, urodził się 7 września 1955 roku w Koronowie. Jego życie zakończyło się w okolicach 2 marca 2016 roku. Był to niezwykle utalentowany polski artysta, malarz, rysownik i grafik, który przez wiele lat angażował się w tworzenie oraz promowanie sztuki w Polsce i poza jej granicami.

Starikiewicz był członkiem międzynarodowej grupy artystycznej Solaris, co podkreśla jego renomę jako twórcy o zasięgu nie tylko krajowym, ale również międzynarodowym. Wśród jego osiągnięć znalazł się również medal, który otrzymał za Młodą Sztukę w 1989 roku, co świadczy o jego znaczących umiejętnościach i uznaniu w środowisku artystycznym.

W swojej karierze zawodowej pełnił rolę nauczyciela, mając ogromny wpływ na młode pokolenia artystów. Był związany z Liceum Plastycznego im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem, inspirując uczniów do rozwijania ich talentu oraz pasji do sztuki.

Życiorys

Henryk Starikiewicz był absolwentem Państwowego Zespołu Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, gdzie rozpoczął swoją artystyczną drogę. Po ukończeniu szkoły przeniósł się do Poznania, aby kontynuować studia malarskie w renomowanej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych. W 1981 roku, pod okiem wybitnego profesora Stanisława Teisseyre’a (1905-1988), obronił swój dyplom, rozpoczynając tym samym karierę artystyczną.

Artysta był wielokrotnym laureatem Konkursu Malarskiego im. Jana Spychalskiego, zdobywając nagrody w latach 1984 oraz 1987. Jego niezwykła twórczość znalazła uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Brał udział w licznych wystawach, prezentując swoje prace w takich krajach jak Węgry, Niemcy, Bułgaria, Francja, Belgia oraz Wielka Brytania.

Henryk Starikiewicz odszedł z tego świata 7 marca 2016 roku, a jego ostatnia ziemska siedziba znajduje się na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu, gdzie został pochowany w gronie najbliższych. Jego dorobek artystyczny oraz wpływ na polską sztukę pozostaną na długo w pamięci miłośników sztuki.

Twórczość

Wybrane obrazy

  • 1985 – Alfred Hitchcock blues,
  • 1986 – Szabloniasty,
  • 1988 – Yupek,
  • 1988 – Ciemny Krajobraz,
  • 1997 – Nieloty.

O jego pracach

Tworzy metaforyczne kompozycje zwracające uwagę wyrafinowaną formą i wysublimowanym kolorytem. Bardzo istotną rolę w jego obrazach odgrywa światło na przemian rozproszone i skoncentrowane, aranżujące przestrzeń i nastrój obrazu.
Starikiewicz swym czystym architektonicznym widzeniem – ale naznaczonym mocną cienistością, jakimś kolorystycznym „defektem”, częściowym „daltonizmem” który jest, jak sądzę, jego istotnym znakiem rozpoznawczym, zdecydowanie odróżnia się od innych twórców, a także od kolorowej, słodkiej aż do znużenia ikonosfery współczesnego czasu. Sformułowanie „daltonistycznie” oznacza, że walorowe widzenie jest fundamentem widzenia artysty (i najprawdopodobniej każdego widzenia, choć sobie tego nie uświadamiamy) a co swoim malarstwem Starikiewicz jasno i konsekwentnie komunikuje. Ten rys jego twórczości na przestrzeni lat podlegając modyfikacjom, nie zmienia się zasadniczo.

Przypisy

  1. Ironia i forma (o twórczości Henryka Starikiewicza) – Maciej Mazurek [dostęp 18.03.2016 r.]
  2. Historia Galerii Miejskiej Arsenał [dostęp 18.03.2016 r.]
  3. KLIMATY SZTUKI Grudniowa Noc Muzeów, Galerii i Teatrów. 2016poznan.pl. [dostęp 18.03.2016 r.]
  4. Starikiewicz, Henryk [dostęp 18.03.2016 r.]
  5. Henryk Starikiewicz – Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu [dostęp 11.03.2016 r.]
  6. Z głębokim żalem zawiadamiamy o śmierci Henryka Starikiewicza – Liceum Plastyczne w Poznaniu [dostęp 11.03.2016 r.]
  7. Kanikuła Wędrówki po internecie [dostęp 13.03.2016 r.]
  8. Janusz Hetman [dostęp 13.03.2016 r.]
  9. Medale Młodej Sztuki. Oto lista laureatów! – Głos Wielkopolski [dostęp 13.03.2016 r.]
  10. a b Henryk Starikiewicz nie żyje – PZSPlastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy [dostęp 11.03.2016 r.]
  11. a b Miejsce pochówku Henryka Starikiewicza [dostęp 02.10.2016 r.]
  12. Nowe książki w Bibliotece Muzeum Narodowego w Krakowie – styczeń 2012 [dostęp 18.03.2016 r.]

Oceń: Henryk Starikiewicz

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:17